Greece- A Foundation for the Culinary Arts

Greece

A Foundation for the Culinary Arts

Throughout history, Greece has been a country that has repeatedly conquered and been conquered, creating a broad variety of cultural influences on its cuisine. The Greeks are credited with laying the foundation for the culinary arts. When the Byzantine Empire absorbed Greece in 330 BC, Balkan and Turkish influences blended into Greek cooking. In successive invasions, Slavs, Franks, Serbs, and Venetians introduced their culinary traditions. For more than 400 years, Greece was part of the Turkish Ottoman Empire. As a result, many classic Greek dishes still have Turkish names today.
Research and recipes provided by Chef Mimi Rippee, Judy McCann and the Global Gourmet staff.

The appetizer:
Greece is a meeting place between East and West, its cuisine mixing classical Mediterranean cooking with "oriental" influences from the Middle East. Greek food remains true to its roots, like ancient philosopher Epicurus' dictum to "live well and enjoy the simple things in life."
Destinations Parthenon

Greece

Menu Guide

Arni: Lamb
Avgolemono: Rich egg and lemon sauce, but also name of traditional egg-lemon soup
Baklava: Nut pastry diamonds sweetened with honey-lemon syrup
Bourekakia: Savory appetizers made with filo sheets filled with of meat or vegetables
Dolmades: Grape leaves filled with meat and-or rice filling—also called Dolmas
Farina: Finely ground wheat flour used to make pasta, also used in cakes and custards
Fava: Beans that are eaten shelled or cooked in the pod
Feta: Pungent cheese made from sheep's milk
Filo: Paper thin pastry sheets—also called phyllo
Fournos: Traditional Greek clay oven
Garides: Shrimp
Grape Leaves: Tender leaves from grape vines used to wrap fillings and decorate platters of food
John Dory: Popular fish used in Greek food
Kafes: coffee
Kalamaria: squid
Kalamata: Classic Greek olive, kalamata oil also available
Kapari: Capers, pickled unopened flower buds from a Mediterranean bush
Kasseri: Creamy white cheese
Kafalotiri: Hard cheese used freshly grated
Khorta: Wild greens
Kourabiethes: Rich butter cookies topped with powdered sugar, sometimes flavored
Macaronia: Greek pasta
Mezethes: Appetizers—also called Meze
Mizithera: Cheese made from goat or sheep milk
Moussaka: Lamb and eggplant casserole
Orzo: Rice-shaped pasta
Ouzo: Anise-flavored liqueur
Pasta Flora: Pastry tart filled with cherry or apricot puree
Pastitsio: Pasta and lamb casserole topped with rich white sauce
Phillo: see Filo
Pilafi: Rice cooked with onions, seasoned with herbs, often served with nuts
Pita: Flatbread used to hold grilled meats or vegetables, or used with dips
Psari: Fish
Salata: Salad
Salatika: Green salad
Skorthalia: Garlic sauce made with almonds
Souvlakia: Skewered lamb
Spanakopeta: Flaky spinach pastry made with filo dough
Tahini: Sesame paste, often added to pureed chick peas
Tiropita: Flaky cheese-filled pastry made with filo dough


Greece

Greek Easter Menu
More Greek Recipes
Greece on Wikipedia


photos by Anita Magdalena Solvang Augoustinakis







Μπάρμπεκιου και ψήσιμο στη σχάρα

Μπάρμπεκιου και ψήσιμο στη σχάρα

Το ψήσιμο στην φωτιά είναι αναμφισβήτητα ο πιο παλιός τρόπος μαγειρέματος στην ιστορία της διατροφής του ανθρώπου. Στις μέρες μας βέβαια είναι περισσότερο διασκέδαση και όχι ανάγκη, είναι μία ευκαιρία για οικογενειακές ή φιλικές συγκεντρώσεις. Το μόνο που χρειάζεται είναι ένας στοιχειώδης εξοπλισμός, καλά υλικά για ψήσιμο – κρέας, ψάρι ή λαχανικά, μεράκι και μικρά μυστικά που θα τα αναφέρουμε στη συνέχεια.

Λέγοντας μπάρμπεκιου εννοούμε ένα συγκεκριμένο τρόπο ψησίματος στον οποίο οι τροφές σκεπάζονται και καπνίζονται για αρκετή ώρα μέχρι να ψηθούν. Το ψήσιμο στην σχάρα είναι γενικότερος όρος και αναφέρεται σε οποιαδήποτε ψησταριά αυτοσχέδια, ερασιτεχνική ή επαγγελματική.
Το ψήσιμο πάνω από τη φωτιά είναι ιδανικός τρόπος μαγειρέματος για μικρά κομμάτια κρέατος γιατί ρίχνοντάς τα απότομα επάνω στη καυτή σχάρα, τα θωρακίζουμε εξωτερικά και τα κρέατα διατηρούν με αυτόν τον τρόπο τους χυμούς τους και γίνονται πιο νόστιμα. Φυσικά θέλει προσοχή στον χρόνο ψησίματος γιατί όσο μένει το κρέας στην φωτιά σκληραίνει, στεγνώνει και γίνεται πιο άνοστο. Ανάλογα με τον χώρο μας εσωτερικό ή εξωτερικό υπάρχουν στην αγορά διαφορετικοί τύποι ψησταριών που ταιριάζουν σε κάθε περίπτωση. Οι διαφορές τους (πέρα από τα υλικά κατασκευής και τις διαστάσεις τους) είναι στον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν.

Υπάρχουν λοιπόν οι παραδοσιακές ψησταριές με κάρβουνα στις οποίες οι τροφές που ψήνονται παίρνουν μία ευχάριστη καπνιστή γεύση και άρωμα.

Οι πιο σύγχρονες ψησταριές είναι γκαζιού και συνοδεύονται με πέτρες λάβας που πυρακτώνονται και ψήνουν σχεδόν όπως και τα κάρβουνα ή ηλεκτρικές που είναι ίσως πιο πρακτικές αφού καθαρίζονται ευκολότερα και ψήνουν χωρίς πολύ καπνό.
Ας δούμε τις βασικές αρχές του ψησίματος στη σχάρα. Πρώτα απ’ όλα προσέχουμε τη θερμοκρασία που είναι και ο σημαντικότερος παράγοντας. Η θερμοκρασία πρέπει να είναι υψηλή στο σημείο που θα ακουμπήσουμε ό,τι ψήσουμε γι’ αυτό και ο απλούστερος τρόπος για να ελέγξουμε με το χέρι μας είναι να βάλουμε την παλάμη μας 15 εκατοστά πάνω από την σχάρα και να μετρήσουμε όσο αντέχουμε. Μέχρι το 5 είναι ικανοποιητική αλλά αν είναι περισσότερο τότε πρέπει να ελέγξουμε την φωτιά. Τα μικρότερα κομμάτια τα ψήνουμε κατευθείαν στην δυνατή φωτιά και σύντομα ενώ τα μεγαλύτερα κομμάτια κρέατος ή ολόκληρα ψάρια τα αφήνουμε λίγο πιο μακριά και περισσότερη ώρα στη σχάρα. Ο βαθμός ψησίματος είναι καθαρά προσωπικός, ο καθένας μας προτιμάει το κρέας και το ψάρι του λιγότερο ή περισότερο ψημένο. Ο γενικός κανόνας βέβαια είναι να παρατηρούμε τους χυμούς του κρέατος ή των ψαριών που γίνονται περισσότερο διαυγείς όσο ψήνονται.

• Το σημαντικότερο βέβαια είναι η σωστή προετοιμασία για το κρέας, το ψάρι ή τα λαχανικά.

• Φροντίζουμε να τα έχουμε σε θερμοκρασία περιβάλλοντος τουλάχιστον μισή με μία ώρα πριν τα ψήσουμε.

• Είναι καλό να τα μαρινάρουμε για να γίνονται πιο τρυφερά και πιο νόστιμα

• Τα ψήνουμε πρώτα από την πλευρά που θα τα παρουσιάσουμε

• Αλατοπιπερώνουμε λίγο πρίν τα ψήσουμε. Το αλάτι τραβάει τα υγρά έξω από το κρέας, το στεγνώνει και το κάνει πιο άνοστο

• Αν τα υλικά είναι μαριναρισμένα σε λάδι, τα στραγγίζουμε καλά και τα ρίχνουμε απευθείας στην σχάρα

Διαφορετικά αλοίφουμε με λάδι την σχάρα για να μη κολήσουν. Αυτό ισχύει για λαχανικά ή ψάρι και για κομμάτια κρέατος που έχουν κρούστα με αρωματικά ή μπαχαρικά

• Όσο ψήνεται το κρέας ή το ψάρι δεν το τρυπάμε με πηρούνι ή μαχαίρι για να μη χάσει τους χυμούς του. Το γυρίζουμε προσεκτικά πάντα με σπάτουλα

Το μαρινάρισμα κάνει τα κρέατα πιό τρυφερά, ζουμερά και νόστιμα. Το μείγμα για το μαρινάρισμα περιέχει συνήθως κρασί ή λάδι ή και τα δύο μαζί, μπαχαρικά – πιπέρι, μπαχάρι, γαρύφαλα – και αρωματικά –μαϊντανός, άνιθος, δυόσμος, θυμάρι, ρίγανη και πολλά άλλα. Εκτός από τα παραπάνω υλικά η μαρινάδα μπορεί ακόμη να έχει και τζίντζερ, ξύσμα από πορτοκάλι ή λεμόνι, μουστάρδα, μέλι, γιαούρτι, μπαλσάμικο και ό,τι άλλο υπάρχει στην κουζίνα ή στην φαντασία σας. Ο χρόνος μαριναρίσματος εξαρτάται από το είδος της τροφής που μαρινάρεται. Έτσι το μοσχαρίσιο και το χοιρινό κρέας μαρινάρονται τουλάχιστον 12 ώρες, το κοτόπουλο 3-4 ώρες, το ψάρι λιγότερο από 1 ώρα. Κατά την διάρκεια του μαριναρίσματος γυρίζουμε το κομμάτια του κρέατος αρκετές φορές για να καλυφθούν από όλες τις πλευρές. Λίγο πριν ψήσουμε τα στραγγίζουμε καλά και τα ρίχνουμε στην σχάρα. Η μαρινάδα που περισσεύει μπορεί να βράσει και να γίνει συνοδευτική σάλτσα για το ψητό κρέας.
Πατατοσαλάτα, σαλάτα με ζυμαρικά ή ρύζι και λαχανικά είναι τέλεια συνοδευτικά και μπορεί να προετοιμαστούν πολύ νωρίτερα και να μείνουν στο ψυγείο για να αναμειχθούν καλύτερα οι γεύσεις. Στις φρέσκιες σαλάτες λαχανικών ανακατεύουμε το ντρέσσινγκ λίγο πρίν σερβίρουμε με το ψημένο κρέας ή ψάρι.

Μπορούμε να εκμεταλευτούμε την σχάρα και να ψήσουμε λαχανικά για σαλάτα και το πιο νόστιμο ίσως από όλα είναι το ψημένο ψωμί για να βουτάμε στην σάλτσα και στους χυμούς από τα ψητά.

Αν ακολουθείσετε λοιπόν αυτούς τους κανόνες η επιτυχία θα είναι εξασφαλισμένη. Καλέστε τους φίλους σας, ανάψτε την σχάρα και καλή επιτυχία.


  
      










Πηγή:scribd


Φτιάξτε προζύμι ...

Τι είναι και πως "πιάνουν" προζύμι

Πολύ δύσκολα βρίσκουμε πλέον ψωμί με κανονικό προζύμι. Πολλοί φούρνοι που διαφημίζουν οτι φτιάχνουν ψωμί με προζύμι κατα 99% το φτιάχνουν μόνο με μαγιά αλλά με μια τεχνική που μοιάζει με το προζύμι. Έτσι για άλλη μια φορά το σπιτικό ψωμί μπορεί να γίνει ισάξιο ή και καλύτερο απο το ψωμί των καλύτερων φούρνων.

Με το προζύμι φτιάχνουμε με διαφορά το πιο νόστιμο, πιο υγειηνό και με καλύτερα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά ψωμί απ'ότι με οποιοδήποτε άλλο τρόπο.


Ιστορικά
-------------------------------------------------------------
Ο άνθρωπος ξεκίνησε την κατανάλωση άγριων, στην αρχή, δημητριακών που πρώτα τα έψηνε σε φωτιά. Οταν ξεκίνησε να καλλιεργεί την γή τα δημητριακά έγιναν η βασική τροφή κυρίως σε μορφή χυλού.

Η μέθοδος εξελίχθηκε στην αίγυπτο όπου υπάρχουν οι πρώτες αποδείξεις οτι ψήνονταν σε φούρνους ζυμάρια, τα οποία όμως δεν ήταν φουσκωμένα(πως είναι το καλαμποκίσιο το σκέτο). Επίσης στην Αίγυπτο λειτούργησαν οι πρώτοι επαγγελματικοί φούρνοι ψωμιού οι οποίοι ήταν ικανοί να παράγουν τεράστιες για την εποχή ποσότητες ψημένων ζυμαριών και να θρέφουν ανάλογο κόσμο.
Η πιο κοινώς αποδεκτή θεωρία για την ανακάλυψη του προζυμιού είναι πως ζυμάρι που έμεινε για 1-2 μέρες(σ/κ?) χωρίς να το φτιάξουν στον πάτο ενός πυθαριού φούσκωσε και έτσι έγινε το πρώτο "φουσκωτό" ψωμί.

Τί είναι το προζύμι
-------------------------------------------------------------

Η λέξη προζύμι δεν είναι τόσο καλή για να προσδιορίσει ακριβως τί είναι. Το προζύμι είναι μια συμβιοτική καλλιέργεια μικροοργανισμών. Οι μικροοργανισμοί είναι των οικογενειών
O σακχαρομύκητας είναι κυρίως υπεύθυνος για την παραγωγή CO2 και είναι συνήθως σε πολύ μικρότερες ποσότητες απο τον λακτοβάκιλο.
Ο λακτοβάκιλος είναι υπεύθυνος για την παραγωγή οξεών(lactic, acetic acid)

Υπάρχουν και άλλοι μικροοργανισμοί σε μικρότερους αριθμούς στην καλλιέργια αλλά αν διατηρούνται οι συνθήκες κατάλληλες τότε οι κυρίαρχοι είναι οι παραπάνω και το αποτέλεσμα τους μας δίνει ένα φανταστικό ψωμί.

Γιατί είναι πιο υγειηνό
-------------------------------------------------------------

Παλιότερα πίστευαν πως το ψωμί με προζύμι γιατρέυει τον καρκίνοο, το aids(και όλα τα ΣΜΝ), την φαλάκρα και την δυσοσμία των κάτω άκρων. Επιστημονικές έρευνες έδειξαν πως όλα αυτά είναι αλήθεια

Η ζύμωση του ζυμαριού απο το προζύμι του δίνει, εκτός απο φανταστική γεύση και μυρωδιά, κάποιες ιδιότητες που δεν έχει το ψωμί με μαγιά. Tα έξτρα χαρακτηριστικά τα δίνουν κυρίως οι λακτοβάκιλοι.
  1. Κατά την κατανάλωση ψωμιού με προζύμι το σάκχαρο στο αίμα ανεβαίνει πολύ πιο ομαλά και σε χαμηλότερα επίπεδα απ'ότι με το ψωμί με μαγιά. Αυτή η επίδραση κρατάει για αρκετές ώρες μετά την κατανάλωση ψωμιού, σαν φάρμακο που ρυθμίζει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Ετσι είναι ψιλοιδανικό για κατανάλωση ακόμα και απο διαβητικούς.
  2. Το ίδιο συμβαίνει και με την γλουτένη έτσι άνθρωποι με δυσανεξία στην γλουτένη μπορούν πολύ πιο εύκολα να τρώνε ψωμί με προζύμι.
  3. Ενα σημαντικό που δεν ήξερα ειδικά για το ολικής άλεσης ψωμί είναι πως περιέχει φυτικό οξύ(phytic acid) που δεν επιτρέπει στον οργανισμό μας να αφομοιώσει κάποια στοιχεία Fe, Mg κλπ κάτι το οποίο μακροχρόνια έχει αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου. Το προζύμι διασπά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του φυτικού οξέως, αντίθετα με την μαγιά που διασπά πολύ λιγότερο.

Πως πιάνουμε το προζύμι?
---------------------------------------------------------------------

Για να πιάσουμε προζύμι χρειάζεται μονο να φτιάξουμε τις κατάλληλες συνθήκες για να αναπτυχθούν και να κυριαρχήσουν οι μικροοργανισμοί που θέλουμε.

 Αφου δεν βάζουμε μαγιά όμως απο που θα βρούμε τους μικροοργανισμούς?
Υπαρχουν δύο θεωρίες με την δεύτερη να με κερδίζει
  • Οι μικροοργανισμοί βρίσκονται στον αέρα και έτσι αφήνουμε ξεσκέπαστο το μπολάκι με το αλευρι-νερο
  • Οι μικροοργανισμοί βρίσκονται στο ίδιο το αλεύρι
και μόλις βρεθούν σε σωστές συνθήκες αρχίζουν την ζύμωση και πολλαπλασιάζονται. Και οι δύο δουλεύουν, αν δηλαδή αφήσεις ξεσκέπαστο το μπολάκι ή το κλείσεις με σελοφάν δεν θα έχει μεγάλη διαφορά στο τελικό αποτέλεσμα.

Πως θα τους αιχμαλωτίσουμε
----------------------------------------------------------

Η διαδικασία είναι πολύ απλή. Ανακατεύουμε αλεύρι με νερό(70-100% νερό) σε θερμοκρασίες 18+-5 βαθμούς. Τα υλικά μπορεί να είναι απο αλεύρι για όλες τις χρήσεις και νερό βρήσης μέχρι 60% σίκαλη 40% σταρένιο ολικής και αποσταγμένο νερό. Υπάρχουν και άλλοι τρόποι με σταφίδες, με προσθήκη ή όχι ζάχαρης... Μπορούμε να πιάσουμε με διάφορους τρόπους, εγώ θα σας δώσω τον πιο απλό.
Η μόνη διαφορά στους τρόπους αφορά το strain του σακχαρομύκητα και λακτοβάκιλου που θα πιάσουμε με μηδαμινές αλλαγές στο τελικό αποτέλεσμα.

Τί θα χρειαστούμε:
1 βάζο 0.5->1λίτρο διάφανο για να βλέπουμε τί γίνεται
αλεύρι
νερό
υπομονή
αφοσίωση να ταίζουμε και να προσέχουμε το καινούργιο μας <ζωάκι>

Διαδικασία - Συνταγή
---------------------------------------

*Ανάλογα τις θερμοκρασίες οι διαδικασία ταίσματος/ανανέωσης αλλάζουν κατα μερικά λεπτά μέχρι και μερικές ώρες.


Μέρα 1η
............

Καθαρίζουμε το βάζο και το κουτάλι με βραστό νερό

Προσθέτουμε στο βάζο:
  • 50γρ νερό
  • 50γρ αλεύρι
Ανακατεύουμε και το αφήνουμε ένα 24ωρο.

Ανάλογα με την θερμοκρασία καμια φορά ξεκινάνε πιο αργά άλλες πιο γρήγορα. Ιδανική είναι 30 C αλλά όσο πιο ψηλά ειναι, τόσο πιο εύκολο είναι να χάσουμε κάποιο "τάισμα" και "κακοί" μικροοργανισμοί να μας σκοτώσουν το προζύμι. Κυρίως στους 18C έχω πιάσει πιο εύκολα προζύμι.


Μέρα 2η
............

Δεν θα έχει γίνει καμια τρελή αλλαγή στο μελλοντικό προζύμι.

Προσθέτουμε στο βάζο:
  • 50γρ νερό
  • 50γρ αλεύρι
Ανακατεύουμε με καθαρό κουτάλι και αφήνουμε για άλλο ένα 24ωρο.


Μέρα 3η
............

Ακόμα δεν θα δούμε καμια κινητικότητα στο ζυμάρι

Προσθέτουμε άλλη μια κλασσική δόση με:
  • 50γρ νερό
  • 50γρ αλεύρι
Ανακάτεμα, κούπωμα του βάζου και άλλο ένα 24ωρο

Μερα 4η
............

Κάπου εδώ ίσως δούμε μερικές φουσκάλες στο ζυμάρι.

Πετάμε το περισσότερο και κρατάμε το πολύ μια μεγάλη κουταλιά. Αυτό γίνεται για δύο λογους. Ενας οτι θα γεμίσει το βάζο αλλα κυρίως γιατί μια δόση φαγητό μπορεί να διατηρήσει τους μικροοργανισμούς που βρίσκονται σε μια κουταλιά για ενα 12ωρο και έτσι για 12 ώρες θα έχουν να φάνε και δεν θα πεθάνουν(κυριολεκτικά) της πείνας.

Δίνουμε μια διπλή δόση φαγητό με 100γρ νερό και 100γρ αλεύρι
Ανακατεύουμε και αφήνουμε για άλλο ενα 24ωρο


Μερα 5η
............

Θα έχει φουσκάλες αλλά δεν είναι πως θα έχει αυξηθεί πολύ σε όγκο.

Πάλι πετάμε το περισσότερο και το ταίζουμε με 100γρ νερό 100γρ αλεύρι, το αφήνουμε κλασσικά ένα 24ωρο

Μερα 6η
............

Βλέπουμε οτι άρχισε να αυξάνει και σε όγκο, περίπου κατα 1/3 και έχει φουσκάλες στην επιφάνεια. Σε μυρωδιά ίσως έχει μια περίεργη ωριμο-φρουτένια.

Πάντα αφήνουμε περίπου μια κουταλιά προζύμι, πετάμε το υπόλοιπο και το ταίζουμε κλασσικά με 100γρ νερό και 100γρ αλεύρι. Το αφήνουμε για την επόμενη μέρα.

Μέρα 7η-και πέρα
.........................

Συνεχίζουμε αυτόν τον κύκλο για κανα περίπου 2 μέρες όπου θα το δούμε οτι θα διπλασιάζεται σε μέγεθος. Τώρα μπορούμε να ξεκινήσουμε να φτιάχνουμε ψωμί αλλά θέλει καμια βδομάδα μέχρι να έχουμε μια σταθερή καλλιέργεια. Η μυρωδιά θα περάσει διάφορες φάσεις  και γενικά φρουτώδη σε τυροξυνίλα και θα είναι έτοιμο όταν στο τέλος του 24ωρου έχει έντονη μυρωδιά απο ξύδι(acetic acid).
Ανάλογα τις θερμοκρασίες και τα ταίσματα μπορούμε να το "ρυθμίσουμε" να παράγει lactic acid ή acetic acid.



*Η συνταγή και μερικές φωτογραφίες είναι απο sourdough.com αλλαγμένη λίγο.

Προβήματα κατά το πιάσιμο του προζυμιού
---------------------------------------------

Αν δεν βγάζει φουσκάλες σε αυτά τα χρονικά διαστήματα δώστε του περισσότερο χρόνο, δεν υπάρχει περίπτωση να μην μολυνθει με κατάλληλους μικροοργανισμούς.

Αν οι μυρωδιές περιέχουν sulfur δεν σημαίνει οτι σίγουρα χάλασε, μεταφέρουμε μια κουταλιά σε καθαρό βάζο και συνεχίζουμε τα κλασσικά ταίσματα.

Γενικά οταν αποκτήσει μια υποτυπώδη δραστηριότητα δεν το ταίζουμε/ανενεώνουμε πολύ νωρίς γιατί μπορεί να μην έχει προλάβει να πολ/σιαστεί πριν το πετάξουμε, με αποτέλεσμα να το γυρίσουμε πισω κανα δυο μέρες.

Πηγή.beer

Με πιο απλά και κατανοητά λόγια:
Πως φτιάχνω προζύμι.
 
Το πραγματικό προζύμι δεν γίνετε με το να κρατάμε ένα κομμάτι απο ζύμη που έχει φουσκώσει με μαγιά .Με αυτόν τον τρόπο ανακαλλιεργούμε την μαγιά .

Για να φτιάξουμε το αυθεντικό προζύμι βάζουμε μία χούφτα αλεύρι και προσθέτουμε χλιαρό νερό μέχρι να γίνει ένας χυλός.τόποθετούμε αυτό σε ένα τάπερ που κλείνει ερμητικά και το αφήνουμε για 24 ώρες.Την επόμενη ημέρα προσθέτουμε στο ίδιο μίγμα τόσο χλιαρό νερό ώστε να γίνει μία μαλακή ζύμη ( μόνο νερό , όχι αλεύρι). το αφήνουμε πάλι για 24 ώρες και συνεχίζουμε την ίδια διαδικασία για 2-3 μέρες ακόμη .Καταλαβαίνουμε ότι το προζύμι είναι έτοιμο όταν το ζυμαράκι  γεμίσει μικρές τρυπούλες.Με αυτό το προζύμι ζυμώνουμε ψωμί και κρατάμε μία μικρή ποσότητα για το επόμενο ζύμωμα.

Καλή επιτυχία
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Γράψε κάτι...οτι θές!

Το καϊκι μας

Fishing & Charter Boat in MakriGialos

Fishing & Charter Boat in MakriGialos
Michalis Augustinakis Mob:6976683166